Ο Κριτόλαος μια που έβλεπε πως έπρεπε να γίνει πόλεμος ενάντια στους Ρωμαίους, αποφάσισε να προετοιμάσει το λαό και ψυχολογικά. Γι αυτό το χειμώνα του 147/146, γύρισε όλες τις πόλεις της Αχαϊκής Συμπολιτείας και προπαγάνδισε το λαϊκό ξεσηκωμό ενάντια στους Ρωμαίους και στους ντόπιους ολιγαρχικούς. Μάλιστα έβγαλε διάταγμα που έλεγε πως κανένας χρεωφειλέτης δεν επιτρέπονταν να τιμωρηθεί, αν δεν μπορούσε να πληρώσει τα χρέη του. Φαίνεται πως κηρύχτηκε γενικό χρεωστάσιο κι ακόμα ρίχτηκε το σύνθημα του “αναδασμού της γης” και της “κατάργησης των φόρων”…
Ο Κριτόλαος λοιπόν ήταν αισιόδοξος μια που από παντού έπαιρνε καλές ειδήσεις. Το Μάη μήνα του 146 π. Χ. ορίστηκε νέα συνδιάσκεψη στην Κόρινθο, όπου πήραν μέρος οι νέοι απεσταλμένοι της Ρώμης που αρχηγό τους είχανε τον Γνάιο Παπίριο. Οι Ρωμαίοι απαίτησαν τα ίδια που είχαν απαιτήσει και σε προηγούμενη συνδιάσκεψη στο Άργος. Οι Αχαιοι έπρεπε να ζητήσουν συγγνώμη για την προσβολή που κάνανε την άλλη φορά στους απεσταλμένους της Ρώμης και κατά τα άλλα έπρεπε να μείνει το ίδιο καθεστώς, δηλαδή η ρωμαϊκή Σύγκλητος να έχει το βέτο στις διαφορές και στις διενέξεις που δημιουργούνταν στο Κοινό των Αχαιών. Οι ολιγαρχικοί φυσικά ήταν σύμφωνοι και έλεγαν πάντα ναι σε κάθε τέτοια πρόταση και εισήγηση των απεσταλμένων της Ρώμης.
Στη συνδιάσκεψη στην Κόρινθο πήραν μέρος πάρα πολλοί εκπρόσωποι του λαού. Για πρώτη φορά, γράφει ο ιστορικός Πολύβιος, συγκεντρώθηκαν τόσοι πολλοί χειροτέχνες και άνθρωποι του λαού που η γνώμη τους βάραινε πολύ.
Γι αυτό οι ομιλητές σηκώθηκαν και είπαν πως αυτά που ζητάνε οι απεσταλμένοι της Ρώμης σημαίνουν σκλάβωμα των Αχαιών, μα δε θα τους περάσει. Οι Ρωμαίοι, τόνισαν μερικοί, καλά θα κάνουν να μην ανακατεύονται στα εσωτερικά μας.
Στις διαμαρτυρίες των Ρωμαίων έγινε μεγάλη φασαρία και οι Ρωμαίοι απεσταλμένοι εκδιώχτηκαν από τη συνδιάσκεψη.
Ο Κριτόλαος δε που πήρε πρώτος το λόγο είπε πως οι Ρωμαίοι είναι εχθροί των Αχαιών, δυνάστες και γδύστες της Ελλάδας: “Δεν έχουμε, είπε, ανάγκη από δυνάστες. Αν κηρύξουμε τον πόλεμο ενάντια στους Ρωμαίους θα βρούμε πολλούς συμμάχους και υποστηρικτές. Γιατί αν δείξουμε πως είμαστε άντρες, πολλοί θα μας βοηθήσουν, αν όμως δείξουμε πως είμαστε γυναίκες τότε θα βρούμε πολλά αφεντικά…”».
Ο Κριτόλαος ήταν στρατηγός της Αχαϊκής Συμπολιτείας. Εκλέχθηκε το 146 π.Χ. και οδήγησε τους Αχαιούς στην τελική σύγκρουση με τους Ρωμαίους που σήμανε και την οριστική μετατροπή της αρχαίας Ελλάδας στην ρωμαϊκή επαρχία της Αχαΐας.
Βιογραφία
Μετά το θάνατο του στρατηγού Καλλικράτη η ρήξη στις σχέσεις Ρωμαίων και Αχαιών έφτασε στα άκρα με την εκλογή του φιλοπόλεμου στρατηγού Κριτόλαου το 146 π.Χ. Τον οποίο ο Παυσανίας κατηγορεί για ύποπτα οικονομικά συμφέροντα που τον οδήγησαν στην επιλογή της σύγκρουσης. Ο Κριτόλαος ενθουσίασε τους Αχαιούς μαζί με το Θηβαίο Βοιωτάρχη Πυθέα που του υποσχέθηκε αμέριστη συνδρομή. Οδηγώντας στην ουσία τις τότε ισχυρότερες ελληνικές πόλεις σε μία σχεδόν γενικευμένη αντιρωμαϊκή εξέγερση. Οι Ρωμαίοι ήρθαν σαν υπερασπιστές εκτός από της αυτονομίας των Σπαρτιατών που είχαν ενταχθεί στην Αχαϊκή Συμπολιτεία και των Φωκέων και Ευβοέων που είχαν διαφορές με τους Θηβαίους. Αποφάσισαν να στείλουν τον ύπατο Λεύκιο Μόμμιο (που αποκλήθηκε αργότερα και Αχαϊκός) εναντίον των Αχαιών και των Θηβαίων. Ο Ρωμαίος στρατηγός Μέτελλος που στάθμευε ήδη στην Μακεδονία (είχε μόλις καταπνίξει εξέγερση των υποταγμένων Μακεδόνων) με ισχυρές δυνάμεις θεώρησε σκόπιμο να μην περιμένει τον Μόμμιο και αποφάσισε να πολεμήσει ο ίδιος τους Αχαιούς. Ο Κριτόλαος την περίοδο εκείνη πολιορκούσε την Ηράκλεια στην Φθιώτιδα που είχε αρνηθεί να ενταχθεί στην Συμπολιτεία. Όταν προσέγγισε ο Μέτελλος το στράτευμα του Κριτόλαου, αυτός δεν επέλεξε να οχυρωθεί στις Θερμοπύλες ή κατά μία άλλη εκδοχή αιφνιδιάστηκε και ηττήθηκε ολοκληρωτικά στην Σκάρφεια της Λοκρίδας (στο σημείο περίπου που είναι σήμερα ο δορυφορικός σταθμός του ΟΤΕ). Συνέπεια των τραγικών στρατηγικών λαθών του Κριτόλαου και της επακόλουθης ασυνεννοησίας και ακαταστασίας του στρατού του, ήταν να διαλυθούν οι άνδρες του και να μην προλάβουν ουσιαστικά να παραταχθούν σε μάχη. Πολλοί σκοτώθηκαν και χίλιοι αιχμαλωτίστηκαν, οι περισσότεροι διέφυγαν. Ο Κριτόλαος χάθηκε χωρίς να βρεθεί, μάλλον πνίγηκε στους βάλτους όπως τον ειρωνεύεται ο Παυσανίας. Χίλιοι επίλεκτοι Αρκάδες οπλίτες (λογάδες) βρέθηκαν αποκομμένοι στην Ελάτεια της Φωκίδας, αλλά οι Φωκείς δεν τους προσέφεραν καταφύγιο μαθαίνοντας τα νέα της καταστροφής. Αυτό είχε ως συνέπεια να καταφύγει το απόσπασμα αυτό στην Χαιρώνεια με συνέπεια να βρεθεί αντιμέτωπο με το σύνολο της δύναμης του Μέτελου και να καταστραφεί ολοκληρωτικά. Ο Παυσανίας ισχυρίζεται ότι ήταν θεία δίκη να πέσουν στο σημείο εκείνο ακριβώς, γιατί οι πρόγονοί τους πριν χρόνια δεν συνέτρεξαν τους Θηβαίους στην προηγούμενη Μάχη της Χαιρώνειας κατά του Φιλίππου. Τα αποτελέσματα της καταστροφικής Μάχης της Σκάρφειας, ήταν η εκκένωση Θήβας και των Μεγάρων και η τελική σύγκρουση των συσσωματωμένων δυνάμεων του Μέτελλου και του Μόμμιου που κατέφθασε, στην Μάχη της Λευκόπετρας, εναντίον του τελευταίου στρατηγού της Αχαϊκής Συμπολιτείας, Δίαιου του Μεγαλοπολίτη.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου