Προσπαθεί, δοκιμάζει τις αντοχές του. Αλλάζει στάσεις, σκέφτεται εικόνες, από άντρες και γυναίκες που τον καυλώνουν και πάντα θα ήθελε να γαμήσει, αλλά τίποτα. Το θέλει, αλλά ο πούτσος του συνεχίζει να διαφωνεί με τις διαθέσεις του. Κι όμως τα κάνει όλα σωστά. Τον γλείφει τον ρουφάει τον φιλάει επιμένει, από πάνω, πλάγια, ο Παυσανίας μουρμουρίζει πως γουστάρει άγριο σεξ και του έλεγε συνέχεια σκίσε με αγορίνα μου, έτσι- έτσι καυλώνω με βογγητά!
Μέτα από ολιγόωρη μάχη ο Αλκιβιαδης το αποφάσισε. Δεν πάει στο διάολο. Μόνο ένα πράγμα μένει για να συνεχιστεί η ερωτική τους νύχτα!
«Γάμησε με εσύ, μωρό μου..», ψιθυρίζει του Παυσανία.
«Είσαι σίγουρος;», τον ρωτάει.
«Σου είπα! Γάμησε με!», του λέει. Σχεδόν τον διατάζει σαν να είναι ο CEO της ναυτιλιακής εταιρείας.
Αλλάζουν θέσεις. Αισθάνεται ο Αλκιβιαδης τη βάλανο του πούτσου του Παυσανία να μπαίνει στην κωλοτρυπίδα του και αμέσως καταλαβαίνει πως αυτή τη διείσδυση χρειαζόταν για να αναζωογονηθεί. Ο πούτσος του Παυσανία γλιστρά, βυθίζεται μέσα στον κώλο του Αλκιβιάδη που νιώθει τον πούτσο του να σκληραίνει.
Σκύβει και ανοίγει τα πόδια του για να μπορέσει να δεχτεί την πίεση του κορμιού του Παυσανία πάνω του. Πιάνοντας τον πούτσο του συνειδητοποιεί ξαφνικά πόσο σκληρός γίνεται όταν τον γαμάει ο Παυσανίας και πόσο τον τιμωρεί με την αδιαφορία του όταν κι αυτός τον αγνοεί.
Ο Παυσανίας άρχισε να τον γαμάει με έξαψη, με κλειστά μάτια, σφυρίζοντας λέξεις που χανόντουσαν ανάμεσα στα βογκητά, και ο Αλκιβιαδης τον ένιωσε σα βιαστή του που ξεσπούσε στο παραδομένο θύμα του. Ο Αλκιβιάδης σκυμμένος, σχεδόν γονατισμένος, αφήνει τα δάχτυλά του να αγκαλιάσουν τον πούτσο του, να τον περιβάλλουν τρυφερά. Αισθάνεται τον οργασμό του να βρίσκεται στο ανώτερο σημείο. Είναι υγρός. Η κωλοτρυπίδα του σφίγγει τον πούτσο του Παυσανία.
Οι αναστεναγμοί που βγαίνουν από το στόμα του Παυσανία αφήνουν έκπληκτο τον Αλκιβιάδη με την έντασή τους. Δεν ξέρει αν είναι από την ευχαρίστηση ή από την υπερπροσπάθεια. Δεν ξέρει, αλλά δεν έχει και την πολυτέλεια να σκεφτεί. Είναι αργά. Τα υγρά που αναβλύζουν από τον πούτσο του πλημμυρίζουν τα δάχτυλά του και μουσκεύουν τα σεντόνια.
«Γάμησε με. Πιο σκληρά!», του ζητάει. Θέλω να μπεις βαθιά μέσα μου και να με σπρώξεις όσο δυνατά θέλεις.» του λέει με λάγνο βλέμμα.
Ο Παυσανίας πιάνεται από τους ώμους του Αλκιβιάδη και ξεκινά να σπρώχνει πιο βαθιά τον πούτσο του μέσα του. Πιο βαθιά, πιο δυνατά. Σε κάθε σπρώξιμο ο Αλκιβιαδης γρυλίζει. Τον επιδοκιμάζει. Μ’ ένα γρύλισμα. Τον γαμάει τόσο άγρια, τόσο άγρια όσο ήθελε. Αρχίζει να φοβάται πως σιγά - σιγά θα αρχίσει να χάνει τον έλεγχο των σωματικών του λειτουργιών.
Η πούτσα του Παυσανία μπαινόβγαινε σαν έμβολο και κάθε φορά που έμπαινε, ο Αλκιβιάδης έσπρωχνε τη λεκάνη του δυνατά, ώστε να νιώθει το γαμήσι πιο έντονα. Παραληρούσε από τον ερεθισμό του. «Αχχχ» φώναζε, «τι γαμήσι είναι αυτό που μου κάνεις ρε μωρό μου!», «Χρόνια είχα να ευχαριστηθώ τέτοια καύλα ο πούστης.»
Η ηδονή, η καύλα, βασιλεύει στο κορμί του Αλκιβιάδη και αισθάνεται εξαπατημένος. Ο πούτσος του είναι έτοιμος να εκπυρσοκροτήσει σπέρμα και ο Παυσανίας καθυστερεί πολύ, τόσο πολύ. Πρέπει να τον παρακινήσει. Καμιά φορά η σιωπή δεν είναι καλή στο γαμήσι και ας υποστηρίζει το αντίθετο o Παυσανίας του. Πρέπει να τον παρακινήσει, να τον βγάλει από τη λήθη.
Κι αυτό κάνει. Του λέει να αυξήσει τον ρυθμό του, αισθάνεται την ανάσα του να ζεσταίνει τον αυχένα του, ακούει ανάμεσα στα βογγητά του την απάντησή του. Είναι σίγουρος πως η εκσπερμάτωση δεν θ’ αργήσει να έρθει. Το μάκρος και το πάχος του πούτσου του Παυσανία έχει διπλασιαστεί.
Ο Αλκιβιαδης έσπρωχνε τον κώλο του, φέρνοντάς τον πιο βαθιά μέσα του. Ταυτόχρονα ο Παυσανίας συνεχίζει να τον γαμάει αλύπητα, χωρίς έλεος χώνοντας όλο το παλούκι του μέσα του και η Αλκιβιαδης είχε χάσει τον κόσμο μίλαγε ασυνάρτητα. Ο Παυσανίας βογκούσε και του έλεγε ερωτόλογα, ενώ του ρούφαγε το αυτί και του έγλειφε το λαιμό μανιασμένος σαν άγριο ζώο. Τα αρχίδια του χτυπούσαν τα κωλομέρια του Αλκιβιάδη κάθε φορά που πάτωνε και του έστελνε τη καύλα στα ουράνια, τον αγκάλιασε και άρχισε να τον φιλάει με πάθος στον αυχένα καθώς τον γαμούσε ρυθμικά.
«Δώστα μωρό μου! Έλα μωρό μου, γάμησε με πιο δυνατά μωρό μου, πιο δυνατά! Χύσε μωρό μου. Χύσε! Θέλω να αισθανθώ τα χύσια να με γεμίζουν. Θέλω να αισθανθώ τα χύσια σου να ξεχειλίζουν…», του λέει.
Η ανταπόκριση του Παυσανία είναι άμεση. Είναι έτοιμος, πρόθυμος να πυροβολήσει όσο πιο βαθιά μπορεί την κωλοτρυπίδα του Αλκιβιάδη με το σπέρμα του. Καθώς χύνει αισθάνεται τον ιδρώτα του. Σταγόνα - σταγόνα να τρέχει στη πλάτη του, στα πλευρά του Αλκιβιάδη.
Στιγμιαία θυμάται τον πατέρα του που συνέδεε τον ιδρώτα με την αρρενωπότητα. Και ο Παυσανίας του το αποδεικνύει αυτό. Είναι και αυτός ένας ερωτικός άντρας που ιδρώνει μέχρι να καταφέρει αυτό που θέλει. Δίνει μάχες, προσπαθεί. Καταβεβλημένος από την προσπάθειά του καταρρέει πάνω στην πλάτη του Αλκιβιάδη. Γίνονται ένα με το κρεβάτι, βογκάνε, στενάζουν, φιλιούνται.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου