Ιαπετός - Κρόνος

Η ιστορία των "θεών" κατά την Ελληνική μυθολογία Κατά την αρχαία Ελληνική θρησκειολογία και μυθολογία μας, το Χάος προϋπήρχε των θεών. Από το Χάος σχηματίστηκε ο Ουρανός, που ήταν ο πρώτος "θεός", και η Γαία - Γη, καθώς και ο Ωκεανός και η μεγάλη θάλασσα Τηθύ. Απ' αυτό το φυσικό περιβάλλον γεννήθηκαν αργότερα οι θεοί και οι άνθρωποι, το ζωικό και το φυτικό βασίλειο της γης. Σύμφωνα μ' αυτές τις Ελληνικές δοξασίες ή ύλη προϋπήρχε και ύστερα δημιουργήθηκε το πνεύμα. Τα ονόματα αυτά του φυσικού περιβάλλοντος ταυτίζονται, κατά την Ελληνική παράδοση, με τα ονόματα των πρώτων "θεών", που θεωρούνται συγχρόνως και γενάρχες των Προατλάντων - Tιτάνων. Ο Ουρανός με τη μεγάλη μητέρα Γαία - Γη γέννησε τους Τιτάνες και τις Τιτανίδες. Τιτάνες ήταν ο Ωκεανός, ο Κοίος, ο Κρείος, ο Υπερίων, ο Ιαπετός και ο Κρόνος. Τιτανίδες ήταν η Τηθύς, η Θεία, η Θέμις, η Μνημοσύνη, η Φοίβη και η Ρέα. Τους Τιτάνες ο Ησίοδος τους θεωρεί ρίζες της γης και ανώτερα όντα.(βλ. Θεογονία 727 επ.) και τους κατατάσσει στην πρώτη γενιά των "θεών". Οι ίδιοι γενάρχες ο Ουρανός και η Γαία τεκνοποίησαν και τη δεύτερη γενιά που ονομάστηκαν Κύκλωπες που ήταν ο Βρόντης, ο Στερόπης και ο Άργης. Αυτοί ήταν ασύγκριτοι τεχνίτες και κατασκευαστές όπλων, φτιάξανε τον κεραυνό, την βροντή και την τρίαινα, και σ' όλα τ' άλλα ήταν όμοιοι με τους "θεούς", αλλά ξεχώριζαν γιατί είχαν μόνο ένα κυκλικό μάτι στο μέτωπο, όπως λεει και το όνομά τους. . Ακολούθησε η τρίτη γενιά των Ουρανιδών που ονομάστηκαν Γίγαντες και ήταν ο Αιγαίων, ο Βριάρης, ο Κόττος και ο Γύγης. Αυτοί οι 4 αργότερα ονομάστηκαν Εκατόγχειρες. Από τον Τιτάνα Ωκεανό και την Τηθύ γεννήθηκαν οι Ωκεανίδες και οι Γοργίδες. Οι Ωκεανίδες ανέρχονται σε τρεις χιλιάδες κατά τις γραφές. Ο Όμηρος γράφει πως οι ονομαστότερες απ' αυτές είναι: Η Ευρυνόμη, η Πέρση, η Καλλιρόη, η Μελίβοια, η Πλειόνη, ή Φιλύρα (γέννησε το Χείρωνα με τον Κρόνο), η Δωδώνη, η Δωρίδα, η Ηλέκτρα (μητέρα της Ιριδας), η Διώνη, η Ευρώπη, η Ασία, η Μήτις, η Ησιόνη, η Καλυψώ, η Κλυμένη και η Στύγα. Όλες αυτές έγιναν μητέρες διάσημων ανδρών. Οι μεγάλες γενιές από το παραπάνω προγονικό δένδρο που ιδιαίτερα μας ενδιαφέρουν είναι η γενιά του Τιτάνα Ιαπετού και η γενιά του Τιτάνα Κρόνου, που επονομάστηκαν και επικράτησαν ως γενιές των Ατλάντων. Ο Τιτάνας Ιαπετός, λένε οι πηγές, πως νυμφεύτηκε με δυο Ωκεανίδες, την Κλυμένη και την Ασία. Με την Κλυμένη γέννησε τον Άτλαντα, τον Μενοίτιο, τον Επιμηθέα και τον Προμηθέα τους επονομαζόμενους από τον πατέρα τους Τιτάνες. Ο Άτλαντας αυτός έγινε αρχηγός των Τιτάνων και υπήρξε γενάρχης πολλών απογόνων οι οποίοι απ' αυτόν ονομάστηκαν Άτλαντες. Η γενιά του Τιτάνα Κρόνου ονομάστηκε "δεύτερη θεϊκή δυναστεία". Οι Τιτάνες και ο Κρόνος, όπως δέχονται όλοι οι αρχαίοι, είχαν την έδρα τους κάπου στη Δύση, στη χώρα των Μακάρων, στα Ηλύσια πεδία, στα νησιά της Εδέμ, στη "χρυσή πολιτεία του Κρόνου", που καρποφορούσε δυο φορές το χρόνο και θέριζαν δυο φορές. Γι' αυτό και έμβλημά του ο Κρόνος είχε ένα χρυσό δρεπάνι. Τ' ότι η χώρα τους ή τα νησιά τους ήταν στον Ατλαντικό Ωκεανό επιβεβαιώνεται και από την ονομασία στα πολύ παλιά χρόνια του σημερινού στενού Γιβραλτάρ, "Κρόνου Στήλες". Κάποιες εποχές τ' ονόμαζαν "Στήλες Βριάρεω" και "Γαδειρίδες Πύλες". Ύστερα από το ταξίδι του Ηρακλή στη δύση και την συνάντησή του με τον Άτλαντα στις Εσπερίδες νήσους, το στενό ονομάστηκε για πολλούς αιώνες "Στήλες του Ηρακλή". Ο Κρόνος ξεσήκωσε τους άλλους Τιτάνες, τους Κύκλωπες και τους Γίγαντες να τα βάλουν με τον πατέρα τους τον Ουρανό, ο οποίος με το παραμικρό παράπτωμά τους τους "γκρέμιζε" στα Τάρταρα. Ο Κρόνος αφού αποδυνάμωσε τον πατέρα του τον κατακρεούργησε με το δρεπάνι και ανέλαβε αρχηγός αυτός, με τους λοιπούς Τιτάνες τη διακυβέρνηση του "Σύμπαντος". Νυμφεύτηκε τη Ρέα και μαζί της γέννησε την Εστία, τη Δήμητρα, την Ήρα, τον Άδη, τον Ποσειδώνα και το Δία. Όταν μεγάλωσε ο Δίας, εκθρόνισε με τη σειρά του τον πατέρα του τον Κρόνο, και μοίρασε την εξουσία με τα αδέρφια του, τα οποία τον βοήθησαν. Οι νέοι "θεοί" για να στερεώσουν την εξουσία τους, αν και Τιτάνες οι ίδιοι, τα έβαλαν με τους άλλους Τιτάνες που υποστήριζαν τη βασιλεία του Κρόνου και τους νίκησαν σε ένα δεκαετή τρομακτικό πόλεμο, που ονομάσθηκε Τιτανομαχία. Φαίνεται ότι οι νέοι "θεοί" μοίρασαν την αυτοκρατορία τους (αυτή που βρήκαν από τον Κρόνο) διότι όλοι οι μύθοι αναφέρουν ότι: " Κατά τη μοιρασιά της εξουσίας τους η θάλασσα έπεσε στον Ποσειδώνα, ο Κάτω Κόσμος στον Άδη, και στον Δία ο Ουρανός και η Γη ". Ο Δίας λοιπόν έγινε ο υπέρτατος κυβερνήτης. Ο Ποσειδώνας που διαφέντευε τη θάλασσα, όλα τα παράλια, τα νησιά, τις λίμνες και όλα τα υδρόβια όντα, έκτισε το παλάτι του, σύμφωνα με πολλούς αρχαίους συγγραφείς, στον Ατλαντικό ωκεανό, σ' ένα νησί επάνω, στο νησί της Ατλαντίδας. Έγινε ο νέος βασιλιάς της Ατλαντίδας και μοίρασε το νησί σε δέκα τμήματα. Σε κάθε τμήμα όρισε ένα γιο του σαν βασιλιά. Το κεντρικό νησί το έδωσε στο πρωτότοκο γιο του τον Άτλαντα (αυτός ήταν άλλος από τον Ατλάντα το γιο του Ιαπετού). Τους δέκα γιους που έγιναν βασιλιάδες τους έκανε με την ωραιότατη Ατλαντίδα Κλειτώ, θυγατέρα του Ευήνωρα και της Λευκίππης και ήταν οι εξής: Ο Άτλαντας, ο Γάδειρος,ο Αμφήρης, ο Ευαίμωνας, ο Μνησέας, ο Αυτόχθονας, ο Ελάσιππος, ο Μήστορας, ο Αζάης και ο Διαπρεπής. Ο Ποσειδώνας και οι απόγονοί του συνέχισαν τη γενιά των Ατλάντων. Επί της εποχής τους η ακμή και η αυτοκρατορία των Ατλάντων επεκτάθηκε.
Ο Ιαπετός
Στην Ελληνική μυθολογία ο Ιαπετός μαζί με τον μικρότερο αδελφό του, τον Κρόνο. ήταν οι ισχυρότεροι των τιτάνων και προπάντων εκείνοι στους οποίους εκδηλώθηκε η μεγαλύτερη εχθρότητα του Δία μετά τη νίκη του. Ήταν γιος του Ουρανού και της Γαίας και σύζυγος της Κλυμένης, της κόρης του Ωκεανού ή της Ασίας ή της Αίθρας ή της Θέμιδας η οποία και αναφέρεται ως μητέρα του Προμηθέα. Γιοι του υπήρξαν ο Προμηθεύς, ο Άτλαντας, ο Επιμηθέας και ο Μενοίτιος καθώς και άλλοι ακόμη περίφημοι “Ιαπετίδες” όπως ονομάστηκαν. Σημαντικότεροι δε εξ αυτών φέρονται ο Άτλας που βάσταγε στου ώμους του τον Ουράνιο θόλο αλλά και ο δαιμόνιος Προμηθεύς, ο μόνος εκ των Ιαπετιδών που δεν πολέμησε στο πλευρό των τιτάνων κατά την τιτανομαχία. Τον Ιαπετό αναφέρουν ήδη ο Όμηρος και ο Ησίοδος ως κυβερνήτη των Τιτάνων και του κόσμου πριν την επικράτηση του Δία και ότι ακόμα σε ορισμένες περιοχές τον αναγνώριζαν ως «δημιουργό» των ανθρώπων, ακόμη και μετά την επικράτηση του Δία όπως στη Κνωσό, στην Αρκαδία, Κιλικία και αλλαχού. Ιδιαίτερα ως σύζυγος της Ασίας θεωρούταν ως γενάρχης των λαών της Ευρώπης και της Βορειοδυτικής Ασίας, των οποίων όμως αρχηγό η Παλαιά Διαθήκη παραδέχεται τον Ιάφεθ, τον γιο του Νώε (του οποίου το όνομα ενδέχεται να είναι παραφθορά του Ιαπ-ε-του - θεού). Έτσι εκ του Ιαπετού προέκυψαν οι σύγχρονες αντιλήψεις και θεωρίες περί «Ιαπετικής φυλής» και «ιαπετικής γλώσσας». Τέλος ο Δίας μετά τη νίκη του, καταγκρέμισε τον Ιαπετό, στα σκοτεινά τάρταρα μαζί με τους υπόλοιπούς τιτάνες.
 Ο Κρόνος
 Ο Κρόνος ήταν ο ηγέτης και ο νεώτερος της πρώτης γενεάς των τιτάνων, θεών απόγονων της Γαίας και του Ουρανού. Νίκησε τον πατέρα του, τον Ουρανό, και κυβέρνησε κατά τη διάρκεια της μυθολογικής χρυσής εποχής, έως ότου νικήθηκε από το γιο του, τον Δία.
Ήταν ο μικρότερος σε ηλικία και δύναμη από τους Τιτάνες, αλλά ο πιο πονηρός και φιλόδοξος. Ανέτρεψε τον πατέρα του με την βοήθεια της Γαίας, αλλά φοβούμενος μια ίδια μοίρα κατάπινε τα παιδιά του. Η γυναίκα του και αδερφή του Ρέα έκρυψε το τελευταίο τους παιδί, τον Δία, και έδωσε στον Κρόνο μια φασκιωμένη πέτρα για να καταπιεί, αντί για το μωρό. Ο Δίας, όταν μεγάλωσε, ελευθέρωσε και τα υπόλοιπα αδέρφια του δίνοντας στον Κρόνο να καταπιεί δηλητήριο. Στον πόλεμο που ακολούθησε μεταξύ των Τιτάνων και των Ολύμπιων, την Τιτανομαχία, που κράτησε 10 χρόνια, ο Κρόνος και οι Τιτάνες σύμμαχοι του νικήθηκαν και φυλακίστηκαν στα Τάρταρα.
Κατά τη διάρκεια της χρυσής εποχής ο Κρόνος λατρεύονταν ως θεότητα της σοδειάς και των συγκομιδών, ενώ επιτηρούσε και την πρόοδο των ανθρώπων. Απεικονιζόταν συνήθως με ένα κρυστάλλινο δρεπάνι, το οποίο χρησιμοποιούσε για να συγκομίσει τις σοδειές και ήταν επίσης το όπλο που χρησιμοποίησε για να ευνουχίσει και να καθαιρέσει τον Ουρανό. Μια γιορτή που ονομαζόταν Κρόνια γινόταν προς τιμή του Κρόνου στην Αθήνα τη δωδέκατη ημέρα του μήνα Εκατομβαιώνα, αλλά και στην αρχαία Ολυμπία.